Pèd-rufe-faus
Pseudoscleropodium purum
Brachytheciaceae
Nom en français : Faux pied-dur.
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo coumuno trachis dins li relarg d'oumbro e fres pulèu sus sòu séusous. La tijo èi regulieramen ramado. Se recounèis majamen à si fueio de cambo redouno e proun councavo que s'acabon d'un cop emé un pichot benc. La costo se vèi bèn e fai mai que la mita de la fueio.
Usanço :Se pòu engana emé d'àutri mousso pluroucarpo di fueio larjo, pamens la costo e lou benc fan la diferènci. S'atrovo uno meno procho Scleropodium tourretii, pu pichoto, que trachis dins li relarg mai caud e que caup de fueio mens councavo e mens pounchudo.
Port : Pluroucarpo
Taio : 10 à 15 cm
Fueio : 1,8 à 2,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pseudoscleropodium
Famiho : Brachytheciaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 2 à 4 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido :
Ivèr
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 10 à 1800 m
Aparado : Noun
Desèmbre à mars
Liò : Sòu
- Champino
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Pseudoscleropodium purum (Hedw.) M.Fleisch., 1923
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788